ikili tartışmalarda durum değişir ama umum içinde tartışılıyorsa mutlaka zarardır, hiç fayda etmez..
evet, çünkü kaidedir: hakikaten haklı olan, bir parça hakkını umumun rahatına feda eder.
bunu gerçek bir kabiliyet, allah vergisi bir yetenek olarak görüp gururlanan insanlar oluyor bazen. oysa sükut altındı bir zamanlar.
seviyeyi, deniz seviyesinin altına düşürmemeye dikkat edildiğinde hak savunmanın bir çeşidi olarak kabul edilebilir. fakat şunu da belirtmeliyim ki; ne hikmetse düşüyor o seviye, laf dalaşına dönüşüyor bir şekilde. sonra "arkadaşımın elinde saçımın ne işi var?" şaşkınlığını yaşamayın diye söylüyorum bunu.
bazen sağlam bi bakışla da gerçekleştirilebilir eylem
bir küçük tebessüm'ün uzman olduğu söylendiği alan.bugüne kadar hep öyle dediler bana.hiç bir lafın altında kalmıyorsun, her şeye de cevabın var, kendini ezdirmiyorsun diyorlar. ukalalık sınırına çıkmadığı takdirde olması gereken bir şey. en azından seni ezebilecekleri biri zannetmez etrafındaki insanlar.
kendisine edilen her lafın karşılığını vermek, mat olmamak.