bizim köyde üç şehitlik var. i̇lki selçuklulardan kalma, ikincisi birinci dünya savaşından kalma, üçüncüsü 1993 den kalma. birincisinin hikayesini bilen yok. i̇kincisi ise o zamanlar köyümüzde yaşayan ermeniler dedelerim cephedeyken bütün müslüman kadınları çoçukları ve yaşlıları şehit edip köyün dışındaki bir tarlada cenazelerini yakmışlar. hatta aralarında diri diri yakılanlarda olmuş. dedelerim haber almışlar ve köye gelmişler bütün akrabaları şehit olan milis komutanı dedem ve milisleri, kaçan ermenilerin izini sürmüş. bir yerde yakalayıp çatışmışlar. bir tane bile kadın çoçuk ve yaşlı öldürmeden çatışmadan galip gelmişler. üçüncüsü ise 1993 de bizim köy ermeni artığı pkk'lılar tarafından basılmış 12 akrabam ve köy öğretmeni şehit edilmiş cenazeleri ise yine aynı tarlada yakılmış. şehit edilenlerin 6'sı kadın biri de kundaktaki bebekmiş. o kaçan pkklılarda çatışmadan bir kaç gün sonra dedemlerin ermenilerle çatıştığı tepede askerler tarafından öldürülmüş. dedem(bababım dedesi oluyor) babamlara hep ikinci olayı anlatırmış. ve her zaman üstüne basa basa söylediği bir şey varmış "biz hiçbir zaman kadınlarına ve çoçuklarına, evlerine ve kiliselerine zarar vermedik. onlar kadınlarımızı çoçuklarımızı öldürdü. köyümüzün camisini ve evlerimizi yıktı. tarlalarımızı yakıp hayvanlarımızı öldürdü. biz sadece savaşan erkeklerini savaşarak öldürdük. dinimiz ve vatanımız elden gidiyordu bunada mecburduk."
