bir gün halife ömer ibn-abd-ül-aziz, kurutulmuş çamurdan inşa edilmiş bir yükseltide, yöresine toplanan halkına sadece üç sözcükle ifade edilmiş bir şiir okumuş; sonra da konuşmasını şu sözlerle bitirmiş: "abd-ül-malik öldü; selefleri de halefleri de öldü; tüm onlar gibi ben ömer de öleceğim!" bunu duyan müslim ona, "ey emir-ül-müminin, bu yükselti bir halifeye yakışır değildir. yöresinde bir korkuluk zinciri bile yok. hiç değilse izin ver de bir korkuluk zinciri koyalım!" demiş. fakat halife'ona sakin bir sesle, "ey müslim, ömer'i kıyamet gününde buzincirin bir parçasını boynumda taşırken görmek ister misin?"demiş...balkon konuşması budur.
