ağıza çekildikten sonra yusuf yusuf diyebilme yeteneğimizi ölçtüğümüz çerezlikti. bir süre leblebiyi ezerek denedik ama aynı tadı vermedi. bizdeki alternatifi, hatta bizce leblebi tozunun atasıdır kendisi; kavrulmuş mısırın el değirmeninde çekilip şekerle karıştırılmış hali idi. leblebi tozunu yapmayı deneyip en azından özlem giderebiliyorduk ama mısır tozunun son ustası ebemiz (babamızın babaannesi) vefat edince, tamamen mazide bir hatıra olarak kaldı.
