kimsenin adamı değilim. adımı duvarlara yazmasınlar. ne che kadar yakışıklıyım, ne abd kadar vahşi. kendi halinde biriyim.beni denemesinler. kim bilir ne kadar kuvvetliyim? ringe çıktığım zaman. vurduğumu devirebilirim.hey türk! sen kimsin? gökyüzüne bak görürsün. diyeceğim ama körsün. i̇yisi mi toprağa tut kulağını. şühedanın anlattığı destanı dinle.* senin çivili çizmelerin var. çocukların yüzüne basıyorsun. i̇şkence de bir sanattır. sana alçak diyeceğim ama. o da nihayet bir sıfattır.* sızlanmak bana yakışmaz. kendi halinde biriyim. yedi kat yerin dibine gömsen. toprak dostumdur, diriyim.* ben gönül yapmakla görevliyim. sen can almaya devam et. bir gün elbet görüşeceğiz. evveli adalet, sonu adalet.* kim olduğumu sormuştun dinle: i̇brahim milletindenim, hz. peygamber ümmetinden. senin bastığın yerde ot bitmezken. ben üç kıtayı mamur edenim.* hey sen! para ile sevişen gladyatör. seni kim markalayıp vitrine koydu? hayâsını kaybetmiş kimse o. sanmasın beni de kumpasına sığdırır.* çoklarına güvendim ben. çoğunu maziye gömdüm. kime güvendimse tosbağa çıktı, tecrübeliyim ben.* bana strateji gerekmez. ne takdir, ne teşekkür. serapa ciddiyetten yontulmuş bir vefayım ben.* refaha karnım toktur ve konfora. ne silah isterim ne makyaj. sömürüye karşıyım. ancak mecburiyet tahtında yapılır savaş.* çağ nedir ki, çağdaşlık ne olsun? i̇lerleme diyorsun varsın senin olsun. ne vakte kadar sürecek bu yağma, bu tekebbür. oysa gün akşamlıdır. bugün bana yarın sana.* ben kanaat makamına çıkmışım yavrum. hamasete bağlama.* i̇slâm'ın çekilmiş kılıcıyım. emaneti kucaklamış gidiyorum; ezelden ebede. yarı yolda düşersem eğer. ne demiş şair: “sana ağuşunu açmış duruyor peygamber.”mustafa kutlu