en iyi kitap alıntıları

bir an sessizlik, bir iç çekişi. kendini bu temaşaya kaptırıp unutmak her şeyi, yıldızların adlarını saymak teker teker, kalabalıklardan uzakta, güvende olmak.

(bkz:semerkant) - (bkz:amin maalouf)

dünyanın cenneti, gönül rahatıdır.(bkz:abdülkadir geylani) (bkz:fütuhu'l gayb)

oysa her olayı kendi şartları ve anlamları içinde değerlendirmek gerekir.(bkz:sezaikarakoç)(bkz:varolma savaşı1)

en büyük eksikliği kendini tam sanmaktı.
sık sık kafanı kaldır, gökyüzüne bak.. boyunu unutup büyüklenenlerden olma.
(bkz:gökhan özcan) (bkz:sahibini dama atan pabuçlar)

nefsin dedi meczup, bazen sana bir başkası gibi görünür.(bkz:gökhan özcan)(bkz:insan tartan terazi)

belki de gökyüzü insanlardan bu kadar uzak olduğu için güzel... (küçük prens)

“diğer insanların gerçeklerini anlayabilmek için dürüst bir çaba göstermeyen ve yalnızca almak için veren ya da verir görünen bir insan, suçluluk ve değersizlik duygularından kurtulamaz.”insan olmak / engin geçtan

i̇nsan bir başkasını en çok yaralarından tanır. kendi yaralarından.yavaşla / kemal sayar