i̇ng. silici kafadavid lynch'in 1977'de çektiği ilk uzun metrajlı filmi. film fazlasıyla rahatsız edici, baş ağrıtıcı ve mide bulandırıcı. lakin bunları yanı sıra açık uçluluğu, düşündürmesiyle de bir o kadar güzel. düşünüyorsun çünkü içinde mantıklı bir şeyler arıyorsun.filmin kötü özelliklerinin başlıca nedeni aralıksız ağlayan bebek sesi. stanley kubrick filmdeki bu itici sesin sahibi bebeği nasıl yaptığını öğrenmek için yönetmene para teklif etmiş ama yönetmen kabul etmemiş. film 2004'te kültürel, tarihî ya da estetik açıdan önemli bulunarak kongre kütüphanesinde saklanmak üzere abd ulusal film arşivine seçilmiş -- spoiler --filmi güzel yapan düşününce kavradığım şeylerden birincisi; ilk sahnelerde ana karakter kendisine yapılan suçlamayı kesin bir dille reddetse de bir anda burnu kanamaya başlıyor ve bedeni yalanı dışarı akıtıyor.i̇kincisi; ana karakter bebeğin çıkardığı sese dayanamayıp çözüm olarak bebeğin sıcaklığına akıyor ve yükseldiğini görüp sen hastasın diyor. bebek durumuna bir isim verildiği için ağlamayı bırakıp etrafa bakıyor. sadece içinde bulunduğu duruma sonucu kesin bile olmayan bir isim verildiği için susuyor. normal hayatta da böyle oluyor.
