televizyon – dertli sözlük
bir vesileyle birkaç gün önce televizyon kanallarında ne yayınlanıyor bakma imkanı buldum. evimde televizyonum yok, dolayısıyla senede birkaç defa seyredebiliyorum. televizyon yayınları, türk toplumunun sosyolojik dinamiklerini anlamak için çok güzel veriler sunuyor gerçekten. genellikle sinema filmlerinin yayınlandığı pazar akşamı gözüme çarpan, muhtemelen de en çok reyting alan filmler kibar feyzo, bir metin akpınar-zeki alasya filmi ve recep ivedik 6 idi. bizim seküler cenahın çokça övündüğü yeşilçam/sinema sektöründe yüz senede ortaya koyduğu şaheserlere bakar mısın, bravo.

kibar feyzo'daki üzerine çokça çalışılmış olduğu her halinden belli olan dini ögelerin sunumuna özellikle dikkat ettim. klasikleşmiş düzenbaz hoca figürünün yanında filmin alt metni baştan aşağı dini değerlerle alay ediyor. islam'ın bu denli karikatürize edilmesine ancak 19. yüzyıl oryantalistlerinin eserlerinde rastlanır herhalde. bu yeşilçam romantizminden ne zaman kurtulacağız bilemiyorum. bizim memleketin sıradan halkına samimi, komik, halkçı, doğal vs. diye pazarlanan yeşilçam filmleri tamamen sol-kemalist propagandanın nesiller boyunca yayılıp aktarılmasına hizmet ediyor. bizim halkımızın derdine yönelen bir sinema/televizyon anlayışından çok uzağız halen.