"bu kokuyu çok seviyorum." dedirten koku.
bize özümüzü hatırlatan koku.
bir çok insanın mezarda olan sevdiklerinden dolayı sevdiği ve bu toprakta benim sevdiğimin kokusu var diyerek benimsediği bir koku.
bu kokuyu sevmek yok oluşu sevmekbu kokuyu özlemek yok oluşu özlemektir aslında allah (c.c.) nazik ruhlara vermiş bu hasreti.eğer etrafınızda toprak kokusunu seven bir gayrimüslim varsa önce ona tebliğ edin bilin ki allah (c.c) o kişiyi ince bir yaradılışta yaratmıştır.
aslını hissettiğin andır.
geçenlerde toprağın aslında kokmadığını, kokanın topraktaki mineraller bilmen neler olduğunu anlatan bir yazı okudum.şaştım kaldım doğrusu. işte bilim böyle olmalı, dogmalarımızın kökünü kazımalıdır.
bende toprak diye bir madde olduğunu, bunun suya deyince koku veren bir şey olduğunu falan zannediyordum. ne büyük gaflet.
aydınlanan beynim diyor ki çiçek kokusu diye birşey yoktur. o olay aslında çiçeklerdeki golgi cisimciğinin salgıladığı uçucu maddelerin burnum vasıtasıyla beynimle reaksiyona girmesinden ibarettir. sonra, yapraklar sararmaz olan sadece kloroplast organelindeki pigmentlerin tepkimeleridir. yani sararan yaprak değil pigmentler, kokan çiçek değil golgidir.
*****
bunlar araya üç beş terim sokunca mutlu oluyorlar. toprağın kokmadığı "keşfinin" magazin haberi gibi sunmanın olayın içini boşaltıp onu ruhsuzlaştırmaktan başka hiçbir kıymeti yok. kokan aslında toprak değilmiş, daha neler...
bende toprak diye bir madde olduğunu, bunun suya deyince koku veren bir şey olduğunu falan zannediyordum. ne büyük gaflet.
aydınlanan beynim diyor ki çiçek kokusu diye birşey yoktur. o olay aslında çiçeklerdeki golgi cisimciğinin salgıladığı uçucu maddelerin burnum vasıtasıyla beynimle reaksiyona girmesinden ibarettir. sonra, yapraklar sararmaz olan sadece kloroplast organelindeki pigmentlerin tepkimeleridir. yani sararan yaprak değil pigmentler, kokan çiçek değil golgidir.
*****
bunlar araya üç beş terim sokunca mutlu oluyorlar. toprağın kokmadığı "keşfinin" magazin haberi gibi sunmanın olayın içini boşaltıp onu ruhsuzlaştırmaktan başka hiçbir kıymeti yok. kokan aslında toprak değilmiş, daha neler...
artık yağmur yağınca asfalt kokuyor.
i̇nsan topraktan beslenir, toprakta enerjisini atar, toprak kokusunu çok sever (*)ve son olarak toprakta yatar.. .
yağmur sonrasında yahut annemin yazın bizim bahçeyi yıkadığında toprağın ıslanmasıyla ortaya çıkan ve insana yaşadığını hissettiren yaşanmaya değer şeylerden biri inanılmaz bir zevk ve hiç birşeye değişilmeyecek bir koku insanoğlunun yok edemdiği son güzelliklerden biri.
yağmur sonrası içe çekilmesi gereken, yüzde istemsiz gülümseme oluşturan kokudur.
