her anne baba adayının endişesidir evlat yetiştirmek.. endişe daha çocuk doğmadan, anne rahmine yerleşmeden başlar. ya sakat veya kötürüm bir çocuğum olursa diye başlar endişeler.problemsiz doğumun ardından bu sefer aceba cocuğumun karakteri ahlakı nasıl olur endişesi vs.. bu endişeler siz ölmeden önceye kadar devam eder.son endişede evladın imanı olur..anlaşıldığı üzere dert bitmiyor:) allah evlat nasib ederde yanında güçte ihsan etmez mi?elbette eder..elimizden geleni yapıp tevekkül etmek en doğru olanıdır. (bkz:ve hüve ala kulli şey in kadiyr)
