şiir

bir şair için teselli değil, hesabı önceden kesilmiş bir yaşanmışlık yankısıdır.

yılmaz odabaşı şiir için şöyle der;
"aslolan hayattır
bir akvaryumu yazmak, akvaryumda yaşamaktan kolaydır
bu yüzden her dize biraz eksik,
her şiir biraz yalandır..."

şair -ressam bedri rahmi eyüpoğlu ise "ne zaman bir türkü duysam, şairliğimden utanırım" der.

şiir için, hüzün en iyi azıktır.

şiir yazmak, içki içmek gibidir. ya kederden, ya sevinçten içilir. şiir yazmak ta öyledir.

ne i̇brettir kızarmak bilmeyen çehren,
bırak kardeşim tahsili;
git önce edep, haya öğren "m.akif"

"ilham" ın en yakın arkadasıdır.

mustafa köneçoğlu'nun söyleyişiyle karanlığın en koyu olduğu, aydınlığa yakın olduğu vakit.

m.akif inan'ı özellikle erdem beyazıd'ı da unutmamak lazım...

yazar olabilmek için önce şiir deminde kaynamak gerekir.. (tam olarak olmasa da buna benzer bişeyler söylüyor cemil meriç.)

şiir deyince aklımıza ilk gelen üstadlar: mehmet akif ersoy, necip fazıl kısakürek, cahit zarifoğlu, nurullah genç, sezai karakoç, abdurrahim karakoç, ibrahim tenekeci ve kesinlikle ahmet haşim.....