ölüm

senai demirci: "öleni görenlere kolay görünüyor ölüm;küçük bir çentik olarak duruyor mezar taşında.oysa tarih bitiyor ölünce.sonrasızlık başlıyor ölen için...ölüm sayıya gelir birşeydir yaşayanlara göre. ölümün öncesi de sonrası da aynıdır yaşayanlara göre..."

kolay kolay bahsedilmesini istemediğimiz şeylerden biridir.. "ölüm" bile demekten çekiniriz.boşş veer başka şeyler konusalım diyoruz.. konuşmayınca gelmeyecekmiş gibi hayatımıza devam ediyoruz.. belkide yazarın biri şimdi bu başlığı niye güncellediki bile diyebilir..
i̇nne ‘ażâbe rabbike levâki’ (rabbinin azabı mutlaka vuku bulacaktır.) (bkz:tur suresi 7. ayet)

vuslat.

deme, "zaman değişmiş, asır başkalaşmış...".. çünkü ölüm değişmiyor.

saçma olan hayatın kendisinden daha saçma olan bitişi.ama herkesin başına gelmiyor değil.

insanı bir varmış bir yokmuş konumuna sokan bir şey; o da var mıymış, yaşamış mı, şuralarda gezinmiş mi, hepsini yok yapan, hayal yapan bir şey.

babana gelir mesela büyümek istemezsin o güne kadar hep sığındığın limanın varlığı seni rahatlatır ama sonra sevdiğin adama ölüm gelir adın yetim olur insanlar yüzüne bakarken eskiden olduğundan tuhaf bakar büyürsün asla büyümem dediğin halde büyürsün ve her gece uyumanın amacı rüyanda da olsa onu görmek konuşmaktır.

(bkz:aşk)

doğduğumuz andan itibaren beklediğimiz. bazen gafilane bazen hissederek...

her geçen dakika daha da yaklaşan olay.