ölüm

kaçılmışsa bir sabah namazı o gün ölü doğuyoruz şehre.

tesellisi olmuyor.

--- iktibas ---

...ama er geç denize varır bütün sular.
dönüşler aslında başadır.

--- iktibas ---

karanlık ile daha çok hatra gelendir.

alnımda şakırdayan sarışın vuslattır.

bugün iki 'ölüm' haberi aldığımdan, şunu anladım ki, ölüm geride kalanın da kalbini yumuşatıyor. kızdığınız biri bile olsa vefat eden, üzülüyor, kötü söz edemiyor, aynı kin ve öfkeyi sürdüremiyor, hatta yerine merhamet duymaya başlıyorsunuz. çünkü bir gün onun yerinde biz de olacağız.
"i̇nna lillahi ve inna ileyhi raciun."
(bkz:mehmet ali birand)

"ölüm de, tıpkı yaşam gibi, yaşlıya
yeni doğandan daha yakın değildir." diyor halil cibran 'ölüm' için..

peygamber-i ekber buyuruyorlar ki:ölüm, müminin tuhfe-i cânıdır”sâhibine, rabbine canını hediye etmesidir, tuhfedir.

fethi gemuhluoğlu,dostluk üzerine

tüm canlıların bir gün tadacağı şey.

ölüm; lezzetli bir yemeği iştahla yerken, kötü bir haberle kaşığın elimizden düşmesine benziyor,o yemek artık yenir mi, yine tatlı mıdır? ölüm de böyle işte bütün hevesi, isteği kursakta bırakıyor.

"hangi güzel yüz ki toprak olmadı? hangi ceylan göz ki yere akmadı?"

varın bundan sonra dünya hakkında ne planlar yaparsanız yapın, yüzümüz toprak olacak, gözümüz yere akacak, kaçınılmaz sonumuz bu.