kumandana – dertli sözlük
yakarınca
sonsuz bir yakarışla garipler
yollar birbirine varınca
kopunca boynumuzda idamlık ipler
aşk içimizi sonsuz sarınca
belli olunca bir bir köleler ve sahipler
belli olunca bozguncu, dönek, kavgadan kaçık
belli olunca yiğitlerin safı apaçık
çıkıp geldim! kumandan

varsın karanlık olsun yıkılası o zindan
yanar ya içimizde hep sonsuz ışık
beklenmez artık bugünden yarına
bu son sahur olsun özgürlük iftarına
bu son akın diyerek
cansa can kansa kan
onca acı onca zulüm bitsin tek
senin gibi gürül gürül
yumruğumu aşkla sıkıp
göğsüme bayramlık gül
takıp geldim! kumandan

yakarınca sonsuz bir yakarışla can
yakarınca garipler
kan yakarınca
karışınca bir daha gözyaşıyla ter
yakarınca ateşe su taşıyan karınca
serilince art arda ufkumuza öteler
her an başka bir kader
her an başka imtihan
işte bütün melekler
işte bu senin duan
“ilk duyar gibi toprağın kokusunu
ilk gider gibi ilk savaşa
alevleniyor damarlarda kan”
akıncıların zaferle dönüşü gibi her akından
alev alev hayat, alev alev can
çıkıp geldim! kumandan

sonsuz bir seyirle, geldim! kumandan
en gurbet yanımı saldım da geldim
dediler son akın zulme son isyan
emanet canımı aldım da geldim
geldim! kumandan