elini taşın altına koymak

yük olan değil, yük alan insanın yaptığıdır... hani şu baş tacımız olan ifade var ya;
"kim var diye seslenildiğinde, sağına soluna bakmadan 'ben varım !' diyebilen bir gençlik..." işte tam da o kimsenin harcıdır...
başkasının yükünü omuzlamaktan beli iki büklüm olanların işidir...

"dertli"lerin yapmayı en çok sevdiği eylem,fiil.

hocamın dediği gibi (*);''asıl marifet, yük altında ve hizmet esnasında sadık ve sağlam kalabilmektir. yoksa, çay sohbetlerinde ve edebiyat kürsülerinde kahramanlık satmak kolaydır.''
işte tam da böyle hocam, yükün, zorluğun, taşın olduğu yerde gereğini yapmaktır. "bananecilik" yapmamaktır. herkesin de harcı değildir tehlikelere atılmak, ilk önce kendini öne sürmek. sağlam bir iman gücü ister.