--spoiler--
behlül bir gün hã¢rã»n reşã®d'in taht odasını boş buldu ve çıkıp tahta oturuverdi.
bunu gören askerler onu kamçı ile dövmeye başladılar. askerler vurdukça o; "vah hã¢rã»n
reşã®d. vah hã¢rã»n reşã®d!" diyordu. o esnã¢da halã®fe geldi ve manzara karşısında donup
kaldı. askerleri uzaklaştırdıktan sonra; "ey behlül! bu ne hã¢l?" diye sordu. behlül; "senin
için ağlıyorum. burada tahtı boş bulup bir an oturdum. bu kadar kırbaç yedim. sen ise
senelerdir bu tahtın üzerinde oturuyorsun. hã¢lin ne olur diye düşündüm." hã¢rã»n reşã®d;
"peki ne yapmam lã¢zım?" dedi. behlül; "mã¢dem ki bu yükün altına girdin. zulme
meyletme. adã¢let üzere ol. böylece tahtında otur." buyurdu.
--spoiler--
behlül bir gün hã¢rã»n reşã®d'in taht odasını boş buldu ve çıkıp tahta oturuverdi.
bunu gören askerler onu kamçı ile dövmeye başladılar. askerler vurdukça o; "vah hã¢rã»n
reşã®d. vah hã¢rã»n reşã®d!" diyordu. o esnã¢da halã®fe geldi ve manzara karşısında donup
kaldı. askerleri uzaklaştırdıktan sonra; "ey behlül! bu ne hã¢l?" diye sordu. behlül; "senin
için ağlıyorum. burada tahtı boş bulup bir an oturdum. bu kadar kırbaç yedim. sen ise
senelerdir bu tahtın üzerinde oturuyorsun. hã¢lin ne olur diye düşündüm." hã¢rã»n reşã®d;
"peki ne yapmam lã¢zım?" dedi. behlül; "mã¢dem ki bu yükün altına girdin. zulme
meyletme. adã¢let üzere ol. böylece tahtında otur." buyurdu.
--spoiler--