hayatın toz pembe gözüktüğü zamanlarda kurulan binbir hayallerin,büyüdükçe gerçekleştirilmesinin o kadar da kolay olmadığını anlayıp,hayal dünyasından çıkıp mantık dünyasına merhaba denilen,acı ama gerçek bir durumdur.
i̇nsanın olgunlaşmaya başladığında her istediğinin olmayacağını anlamasıyla artık makul şeyler ister hayattan. hayaller küçülür...sonra olması gereken olur; bu dünyaya dair beklentisi kalmaz kişinin. özledikleriyle bile ahirette kavuşmayı diler.
insanların; tembelliklerinden ötürü "her istediğinin olmayacağını anlamasıyla..." vs. benzeri bahaneler üreterek içine girdikleri durum. hakikatte; insan büyüdükçe hayalleri de büyür. çünkü insan hayalleriyle büyür. hayellerin bittiği nokta; umudun da bittiği noktadır ki: kişinin kendi içine çökerek karadelik halini aldığı ana tekabül eder.
ters orantı.
gerçekçi olmaya aklın ermeye başlamasının bir sonucu.
hayatın gerçekleriyle karşılaşılınca oluşan olağan durum. bu durumu yaşamayan insanlar ya senarist, roman-hikaye yazarı olur ya da şizofren.
yaşının her ilerleyişinde karşılaşılan acı gerçek.
hayallere olan inancın azalmasından kaynaklanmaktadır.
hayal hassastır, güven kaybını hissettiği anda uzaklaşır.
hayal hassastır, güven kaybını hissettiği anda uzaklaşır.
i̇nsan yaş aldıkça kolunu kanadını kırıyorlar da ondan..
