feyizler bahşeden ravza’nda sustum, âhdan kaldım.
yanan âşıkların gördüm, utandım, vâhdan kaldım.
bulup hadsiz vefâ sen’den, vefâsız câhdan kaldım.
görünce rehzen-i gamzın, sulûk-i râhdan kaldım.
ne evsât hâletin buldum, ne pîr-i kâmil oldum ben.
(bkz:esad erbili)
yanan âşıkların gördüm, utandım, vâhdan kaldım.
bulup hadsiz vefâ sen’den, vefâsız câhdan kaldım.
görünce rehzen-i gamzın, sulûk-i râhdan kaldım.
ne evsât hâletin buldum, ne pîr-i kâmil oldum ben.
(bkz:esad erbili)
