sevilen şiirin en vurucu dizeleri

o kızıl bir deniz bense tenhayım,
onda umut bende yalnızlık büyür..
ne dünya sonsuzluk ne ben dehayım,
içimde sadece şairler uyur..

(bkz:karanfil)
(bkz:nurullah genç)

sen ol küçük bir kıvrımdan, bir heceden
aşk için bir vaha değil aşka otağ yaratan
sen ol zihnimde yüzen dağınık şarkıları
bir harfin başlattığı yangın ile söndür
beni bir ses sahibi kıl, kefarete hazırım
öyle mahzun
ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın.

(bkz:içimden şu zalim şüpheyi kaldır)

nasıl oldu da huzurdayım sevineyim mi bu kırık boynun omuzlarına
efendim nasıl da severim efendim deyip durmayı efendim de efendim

(bkz:parmak ile boyanmış bir naat)

ne devlettir yumup aşkınla göz, rahında can vermek
nasip olmaz mı sultanım haremgahında can vermek
sönerken gözlerim asan olur, ahında can vermek
cemalinle ferahnak et ki yandım ya rasulallah

(bkz:yaman dede)

mahşerde nebîler bile senden medet ister, 
rahmet, diyen âlemlere, rahmandır efendim.

ecrâm ü felek, levh u kalem, mest-i nigâhın, 
dîdârına âşık ulu yezdândır efendim.

(bkz:ali ulvi kurucu)

feyizler bahşeden ravza’nda sustum, âhdan kaldım.
yanan âşıkların gördüm, utandım, vâhdan kaldım.
bulup hadsiz vefâ sen’den, vefâsız câhdan kaldım.
görünce rehzen-i gamzın, sulûk-i râhdan kaldım.
ne evsât hâletin buldum, ne pîr-i kâmil oldum ben.

(bkz:esad erbili)

bûy-i vaslındır, muattar eyleyen sünbülleri,
nur cemâlinden eserdir, bağ-ı aşkın gülleri,
gül cemâlindir habîbim, mesteden bülbülleri,
ben rasûl-i kibriyânın, bülbül-ü nâlânıyım.
mücrimim gerçi, cemâl-i mustafâ hayrânıyım

(bkz:ali ulvi kurucu)

peygamberimize yazılan naatları yazmakla bitmez. güzelliğine doyum olmaz. amma başlığı daha fazla doldurmayalım.

son olarak süleyman çelebi'nin vesiletün necat adlı eseri yazılmış en güzel naatlardandır.