özlem...
keşke
hiçbir şey kalmadı, her şey çok geride.
hatıra defterim,harçlıklarımla aldığım çocuk kitapları, güzel olan ya da olmayan anılar..
çıkartmalarla süslediğim ders çalışma masası.
boya kalemlerim radyonun yanındaki duvar.
daha bu dünyayı tanımadan sorunlarla yüzleşmeden oynanan oyunlar
her baktığımda beni gülümseten bazen de gözlerimi dolduran onlarca fotoğraf ve hayatımın en güzel günlerini yaşadığım çocukluk yıllarıma duyduğum özlem var şimdi elimde.. (*) hep büyümek isteyen o çocuğa söyleyecek çok şeyim var bir de. büyüdükçe dertler de büyüyormuş diyerek başlarım mesela...
bilmem kaçıncı baskısı olan anılarım.
