çocukluktan arta kalanlar

hacı dedemin takkesi. şu lacivert + beyaz renkte olup tepesinde de ponpon olan model var ya. işte o.

sırası gelsin gelmesin yüzüme vurulan vuruldukça karşılıklı gülünen anılar, bol bol yara izi, bir kutu alınmış ve yapılmış (*) oyuncak, bir kaç kıyafet, evin her yerine ve aile üyelerinin her birine dağılmış ne zaman ne ara çekildiğini merak ettiğim fotoğraflar ve dergiler (*)

büyüğüyle aynı küçüğüyle farklı cinsiyetten olan bir ortanca çocuksanız ve babanız da memursa pek bir şey kalmaz çocukluktan. belki bazı tat ve kokular kalır. o tat ve kokular bir yerlerde karşınıza çıktıkça da büyüdüğünüzü hissedersiniz ama çocukluğunuzu hatırlamazsınız çünkü pek hatırlanmaya değer bir şey yaşayamamışsınızdır.

çocuk tiyatrosu dinlemek için etrafına toplandığımız küçük pilli bir radyo.

deliksiz uyumak.

ekmeğin başı artık koparılmış değil...

masumiyet

aynaya baktığımda artık tanıyamadığım bir yüz

alışkanlıklar.

özlem...