çocukluktaki ramazan heyecanı

en güzeli de okulda öğlenciyseniz ve akşam ezanı 4 gibi okunuyorsa;sınıfta iftar heyecanıdır. öğretmen ikna edilir, sınıf ahalisi allah ne verdiyse ortaya koyar.herkes yemeklerden nasiplenir...

-anne ezan ne zaman okunacak.
-biliyo musun ben falanca gün oruc tuttuuum.. gibi cocukluk heyecanı tasıdıgımız hos günlerdi.

okulda biran önce teravihe gitmenin hayalini kurar zamanın geçmesini sabırsızlıkla beklerdim.namaz surelerinin çoğunu o teravihlerde imamı dinleye dinleye öğrendim.sahurlar bir ayrı güzeldi iftarlar bir ayrı.oruçlarımızın sayılarını tutar hava atardık.bunun benzerinide kurbanda bizim kurban kocaman sizinkinden daha büyük gibi yapardık.

oruç tutmak için ana-babayla tartışmak.beş dakikaya bir anneye şunu yaptım orucum bozulur mu sorusunu sormak.iftariyelik biriktirmek.(*)

bir günde 2 tane oruç tutabilceğime inandırıldığım günler.öğle yemeğine kadar 1 oruç,akşam yemeğine kadar da ikincisi.(*)

bir gözü saati kontrol ederken diğer gözüyle mutfağı takip etmek, vakit geçirecek oyunlar oynarken arkadaşlarıyla tutulan oruçları yarıştırmak.. "ben üç tane tuttum", "ben beş tane tuttum" gibi..

gündüzleyin çikolata, gofret alıp buzdolabına stok yapardık. ezana yakın, sofrada hazır eder, yemek sonrası bir güzel yerdik. bir de pide kuyruğunda sıra beklemek vardı. güzeldi ya..