hissizlik ile hiçsizlik arası bir duygu durumu. durumsuzluğu da pekâlâ diyebiliriz, dedik de zâti. genelde aşırı öfke nöbetlerinden sonra gelir, ki pasif öfkenin son bulduğu merhale bu yönde seyir kazanır. bu iyi bir şey, zira aktif öfke nöbeti kırmızı, bilemedin mor renkte olur.
