menekşe – dertli sözlük

menekşe

eski edebiyatımızın “boynu bükük” çiçeğidir. kimi zaman aşktan, kimi zaman dertten…

halk edebiyatımızdan bir örneği:
kadir mevlâm seni öğmüş yaratmış,
çiçekler içinde birdir menekşe.
bitersin güllerin harı içinde,
korkarım yüzüne batar menekşe.

yaz gelir de, heveslenir bitersin,
güz gelince başın alır gidersin.
yavru niçin boynun eğri tutarsın?
senin derdin benden beter menekşe.

senin meskenindir kayalar sengi,
kokusu menekşe, güldür irengi.
aradım dünyayı, bulunmaz dengi,
güzel yatağında biter menekşe.

bakmaz mısın karac'oğlan halına?
garip bülbül konmuş gülün dalına.
kadrin bilmeyenler alır eline,
onun için eğri biter menekşe
evlerde yetiştirilen en meşhur çiçeklerden biridir. tüylü ve kalınca yaprakları olan türüne sık rastlanır ve afrika menekşesi olarak isimlendirilir. genellikle mor renkli olsa da farklı renklerde açması da sağlanır. hatta çiçekle ne kadar oynuyorlarsa, lila-beyaz renkli olarak aldığım bir çiçek ilk çiçeklerini döktükten sonra fuşya renkli açmış, onlar da döküldükten sonra tekrar lila-beyaz açmaya başlamıştı.

küçük, yayvan saksı isteyen, aşırı su istemeyen ve sulama yapılırken kesinlikle yapraklarını ıslatmamak gereken bir çiçek türüdür. tül arkasından ışık almak ister. yıl boyu çiçek açabilir. yerini severse ve bunlara dikkat edilirse bakımı çok zor değildir.


http://www.meneksebakimi.com/2013/02/afrika-meneksesi-nasil-cicek-actirilir.html