devlet – dertli sözlük
platon'un meşhur kitabı. socrates'in avam halkla olan geyiklerinden oluşuyor.

biraz karıştırdım kitabı; gördüğüm kadarıyla sokrates abartılmış bir balondan ibaret. peygamber olduğunu falan iddia edenler var. bu, şu haliyle pek mümkün görünmüyor zira kitabın başında sokrates tanrılardan bahsediyor. eğer bunlar onun görüşüyse doğru düzgün bir tanrı inancı bile yok adamın. ha, kitabın son kısmında tek bir tanrı üzerine geyik çeviriyor ama o da pek iç açıcı değil. elimizdeki sokrates üzerinden değerlendirme yapalım ve bunların onun görüşleri olduğunu kabul edelim yoksa işin içine komplo teorileri girecek.

sokrates'in selefi damarıyla homeros'u tekfir ettiği bir kısım var; çocuklara anlatılan hikayelerde tanrıların kötü halleri anlatılmamalı gibisinden şeyler söylüyor. sonra'da homeros'a vay efendim sen niye ilyada'da bunları yazdın diye atar yapıyor.

yönetim şekillerini kıyasladığı kısımda da demokrasi en kötü ikinci yönetim şekli bu da ilginç. zaten başkanlık sisteminden hiç bahsetmemesi başlı başına bir rezalet.

ayrıca adamın anlattığı tüm yönetim biçimlerini, yöneticilerin hanımlarının tripleri şekillendiriyor. sokrates'e göre yöneticilerin eşleri ne kadar az bıdı bıdı ederse o yönetim şekli daha iyi oluyor.