arapça kökenli bir kelimedir. haml (yük), hamil(yüklü).
herkesin iki canlı benzetmesi yaptığı kişilerdir.
gecenin bir yarısı, canım şunu çekti diyerek, eşini şehrin diğer ucuna gönderebilme lüksüne sahip kişidir.
varlık alemine yeni katılım yapılan durum.
kadınların en hassas oldukları dönem.
canı olmadık mevsimlerde olmadık şeyler çeken, kışın ortasında burnuna karpuz kokan, canı erik isteyen kadının iki canlı dönemi.
(bkz:aşermek)
kadınların istediklerini anında yaptırabilecekleri süre.
şişmanlığın sevimli hali.
bir kadının yaşayabileceği en mükemmel evre.
arapçada ''yüklü'' anlamına gelir.
hamile, türkçeye kazandırılmadan evvel türkler ''gebe'' kelimesini kullanırlardı.
gebe: kaba ile aynı köktendir, karnın şişmesi anlamına gelir. ölüyü de tanımlamak için aynı kökten türemiş ''gebermek'' kelimesi kullanılır.
oldukça fiziksel ve kaba olan ''gebe''nin yerine, ''hamile'' gibi naif bir kelimenin kullanılması muhtemelen müslüman toplum olmanın kazanımlarındandır.