çalgı çengi

oyun havaları tadında farklı bir filmmiş arkadaşımın bacanağı izlemiş de o anlattı. filmin müzik performansları şöyle (http://youtu.be/zixnskxkbeg)

üsküdar ile pek alakası olmayan ama adı "üsküdar'a giderken" olan, türk televizyonunun gördüğü ender kalitede mizaha sahip olan diziden tanıdığım murat cemcir'in performansını görmek için izlediğim film. sonuç: bence dizideki karakteri daha iyiydi.

hani sırf vakit geçirilir, sonunda unutulur tarzı bir film. gereksiz espriler barındırıyor.(*)

berbat bir film.
esprilerin neredeyse tamamı gayriahlaki ifadeler. belaltı mizahı.
en masumu olanı, sifon sesine gülmemizi bekleyen bir film.
espriler ergenlik çağına henüz girmiş erkek çocukların mahalle aralarında şakalaşırken söyledikleri sözler.
ha film çok beğenilmiş.. seyirci bu filmlere itibar ediyorken sen gel ahlak sinamasından, müslüman sinemasından bahset.

recep ivedik serilerinden kopma, yaş seviyesini ona nazaran 6 ay daha yükseltebilmiş, her nasılsa cem yılmaz'dan da destek alabilmiş proje. küfür,küfür küfür. konu? o önemli değil, ikincisini gişeye hazırlasın yeter. sonra da paşalarımıza mikrofonu uzatıp iki sanatsal soru sorsan, "türkiye'de sanat ilerlemiyor yahu, üzülüyorum" derler. niye ilerlesin ki, yeni nesli komple argo kumpanyası haline çevirdiniz.

bilmiyorum belirtmem uygun düşer mi ama sorunların islami çerçevede ele alındığı bir yuvarlak masa toplantısında, öve öve bitirilemeyen bir filmdi. hatta izlemediğim için içten içe hayıflanmıştım. buradaki yorumları okuyunca, gerçekten bir tuhaf oldum. neyin kafasını yaşıyorsak bilmiyorum gerçekten.

filmi izleyip gülenler olmuş. bir ankara'lı olarak kendilerini bir geceliğine dostlarımla muhabbete davet edeceğim ama kalpten giderler diye korkuyorum. bu filmi izleyip gülen, birinci sınıf bebesinin "ali ata bak!" cümlesine bile güler.