hayat yolunda üniversite hazırlık sınıfı gibidir. ne lisedir ne üniversite... ne kendi ailenizden tam olarak ayrılmışsınızdır ne aile kurmuşsunuzdur... öğrenci evi bireyin bir aileden diğerine geçişini 4-5 yıl aksatmasıyla kişisel gelişimi tökezletir. yok ben kitap okuyorum, farklı kültürlerden insanlar tanıyorum falan... tüm bunlar hayatın normal akışı içerisinde olması gereken şeyler. mesela günümüzde çocuk sahibi olunacak yaşlarda çocukça hareketler görünce "bu da nesi" diyoruz. cevabı oldukça basit aslında. insan fıtratına aykırı olan fir'avunî sistemlerin bulundukları toplumdaki çocuklar hiç büyümüyorlar, büyük insanlar büyük çocuklar olarak yaşıyorlar. bu sistemlerin sahipleri küçük çocuklara küçük oyuncak, büyük çocuklara "büyük oyuncak" yapıyorlar. böylece toplumda akil insan bulmak gün geçtikçe zorlaşıyor. t.c. şartlarında üniversiteler/öğrenci evleri de bir yönüyle "oyun parkı" vazifesi görüyor. büyük yaştaki çocukların evcilik vb. oyunları oynadığı bir park...