dede 4-5 yaşındaki torununu kucağına oturtmuş konuşuyorlar. muhabbet artık nasıl derinleştiyse çocuk:-dede eski günler ne güzeldi değil mi yeni günler çok kötü. hepi topu kaç yıl gördün kaçını hatırlıyosun da bunların kaçı yeni kaçı eski☺
dedesi ile yürüyüşe çıkan küçük kız(5-6 yaş) yorulur. -dede ben yoruldum. çocuklarla ilginç diyaloglara girmeye bayılan dede-ben de yoruldumküçük kız-ama benim ayağıma dikenler batıyordede-benim de batıyor eve gidince temizlerizküçük kız-dede ben ölmek istiyorum... derde drama bakar mısın sözlük ☺sonra dede torunu omzunda eve götürür...
acile gelen altı yaşındaki çocuğa doktor sorar;-söyle bakalım canım ne şikayetin var?+ne bileyim doktor değil misin bul işte.
4 yaşındaki yeğenimle konuşuyoruz, bitki ve meyvenin farkını biliyor mu, soru soruyorum. -patlıcan nerde bulunur ağaçta mı yerde mi?-markette. -???
yavru ördek almışız küçük kutuda suyunu yemini vermişiz vik vik ötüp duruyor gece oldu uyusun artık deyip üzerini örttük küçüğümüz başında bekliyor -ne zaman uyur abla? +susarsa bil ki uyumuştur. - susarsa içsin suyu var orda.... :/
öğrenciyken arkadaş mahalledeki çocuklara şeker verirdi. bir gün birisi kapıya sinirli sinirli vuruyordu. kapıyı açtım 3-5 yaşında bir velet : şeker vereceksiniz !mecbur kaldık.
yeğenim henüz üç yaşlarındayken onu dışarı çıkarmıştım. yol kenarındaki oyuklardan sarkan hortumlar dikkatini çekmiş. -teyze bunlar ne?+ hortum teyzecim-onlar senin hortun değil.!
geçmiş zaman, biz küçüğüz bize gelen misafir çocukları bizden küçük ve onlarda biz gibi abi kardeş. misafirin küçük çocuğu ne yapsak gülüyor. abim çocuğun kafasını duvarlara vuruyor, çocuk yine gülüyor. (işin o seviyeye nasıl geldiğini hala hatırlamıyorum.) bizde gülüyoruz ama abimin içten içe kızmaya başladığını anlıyorum. neyse zekasını her zaman taktir ettiğim, "maşallah" dediğim abim, çocuğu ağlatacak bir çözüm buluyor ve uygulamaya koyuyor. çocuğa "sana bir şey göstercem hadi kapının önüne çık. (odanın kapısı)" diyor. çocukta masum masum "tamam" diyor. çocuk çıkınca abim kapıyı kilitliyor ve çocuk soruyor "ne oldu?". abimden çocuğu hüngür hüngür ağlatan o cevap geliyor "seni dışarı kilitledim". bu cevap karşısında çocuk ağlamakla kalmıyor, yırtınıyor. tabi biz de aynı dozda gülüyoruz çocuğun abisiyle beraber. sonra büyükler geliyor çocuğa ne olduğunu sorduklarında aldıkları cevapla onlar da gülmeden edemiyor. bu olay da böyle bir anımdır ve her aklıma geldiğinde hem gülümserim hem de derin düşüncelere dalarım.
anne ile oğlu bir polisiye dizisi izlerler. anne oğlunun küçük yaşta bunu izlemesinden rahatsız olur. aralarında şöyle bir konuşma geçer;
-ilyas bunu değiştirelim lütfen ben çok korkuyorum.
-ama anne.. kolkulalımızla yüzleşmeliyiz.
-ilyas bunu değiştirelim lütfen ben çok korkuyorum.
-ama anne.. kolkulalımızla yüzleşmeliyiz.
