yunus emre hazretlerinin bir şiiri geldi hatırıma:

yalancı dünyaya konup göçenler
ne söylerler ne bir haber verirler
üzerinde türlü otlar bitenler
ne söylerler ne bir haber verirler

kiminin üstünde çimenler biter
kiminin başında sıra serviler
kimi masum kimi güzel yiğitler
ne söylerler ne bir haber verirler

toprağa karışmış nazik tenleri
söylemeden kalmış tatlı dilleri
gelin duadan unutman bunları
ne söylerler ne bir haber verirler

yunus der ki gör takdirin işleri
dökülmüştür kirpikleri kaşları
başları ucunda hece taşları
ne söylerler ne bir haber verirler.

mezarlık