kendisini her zaman bir gül bahçesinde narin bir kırmızı gülü nazikçe koklarken hayal ettiğim, bir istanbul hanımefendisi. sanki ne bileyim bir van gogh resminde, başak tarlalarında yürürken resmedilmesi gereken ince insan. daha ne diyeyim bilemedim.
varlığına şükür edilesi insan.
"herkesle gülünür çilelim fakat ağlanmaz herkesle unutma bunu" sözüne muhatap alınacak yegane gönül insanı, hanım hanımcık dertli bir yazar...
bir yazar, hoşgelmiş.
güzelim bahçe ilçesimizden, dertli bir yazar. hemşerim. yol kardeşim.
