kim o sorusuna ben cevabını vermek

'kim var? ' diye seslenilince, sağına ve soluna bakmadan fert fert 'ben varım! ' cevabını verici, her ferdi 'benim olmadığım yerde kimse yoktur! ' fikrini besleyici bir dâva ahlâkına kaynak bir gençlik...
üstadın gençliğe hitabesinde gecen en can alıcı dize...

ben kapıcı memo cevabını vermekten iyidir.

ses tonumuzdan tananıcağımızı düşündüğümüz için verdiğimiz cevap.

sanırım adımızı söylemekten utandığımız için adımızı söylemek yerine "ben" deriz.

tam olarak onu sorarlar işte.sen kimsin?

--- iktibas ---
'ashabdan cabir (r.a.) anlatıyor: bir gün peygamber (s.a.v.)'e gelip kapısını çaldım. peygamber efendimiz -kim o? deyince -benim dedim. peygamber efendimiz de -ben, ben diyerek cevabımı beğenmediğini ifade etti.' (*)
--- iktibas ---

mantıksız soru ve cevaptır.

soruyu soran kişiye "beni sesimden tanır nasılsa" mantığıyla verilmiş bir cevaptır. e nitekim de çoğunlukla kapıyı açan anne ya da herhangi tanıdık biri cevabı vereni tanır ve kapıyı açar. kapı dedim ama bazen içeri girince bile anne mutfaktan kim o diye seslenebilir o da ayrı bir başlık konusu sanırım neyse.

burdaki asıl sorun alaksız birine verilmiş ben cevabıdır.söz gelimi bayramdan bayrama gittiğiniz uzak bir tanıdığın kim o sorusuna ben cevabını verirseniz olmaz tabi(*)

i̇slamın inceliklerinden bi haber insan evladının sergilediği davranışlardandır.''evde yokuz'' cevabıyla kapıdan eli boş döndürülesidir.

adam sevgilisinin kapısını çalmış. içeriden gelen" kim o?" sorusuna cevaben "ben" deyince kovulmuş. yıllarca sevgili hasretiyle dolaştıktan sonra yolu yine aynı kapıya çıkmış. yine çalmış, yine sorulmuş "kim o?" diye. bu sefer cevabı "sen" olmuş adamın. kapı açılmış, adam içeri alınmış...
diye rivayet edilir.