annemden sık sık duyduğum ve hayat düsturu olabilecek bir üçlemedir.
(b: taş kafa); söylenen hiçbir şeyin kafaya girmeden teğet geçmesi
(b: boş kafa); söylenenin bir kulaktan girip diğer kulaktan çıkması
(b: hoş kafa) ise söylenin kafanın içinde kalıp orada yer etmesi imiş.
(bkz:hoş kafa olun evladım)
(b: taş kafa); söylenen hiçbir şeyin kafaya girmeden teğet geçmesi
(b: boş kafa); söylenenin bir kulaktan girip diğer kulaktan çıkması
(b: hoş kafa) ise söylenin kafanın içinde kalıp orada yer etmesi imiş.
(bkz:hoş kafa olun evladım)