insanın hayatta kalma ümidini yitirmemesi ama hemen yanıbaşında ihtiyaç olduğunda yardıma yetişebilecek, sağlık ekibi, kameraman, yönetmen, yapımcı, makyöz, ışıkçı vb. olduğunu bilerek bunu yapması.
ve allah'ın verdiği farklı reytinglerin de değerlendirilebilir olduğunu görmesi...

(bkz:öğrenci evi)sözlük, bu ruhu şöyle bir anımla açıklamak isterim: kendi yemek yapma günümde menü için hakikaten uğraşırım, farklı şeyler yaparım. son seferde tavuk kalamar + pilav yaptım. yaparken biraz bol yaptım ki artsın, yarın da yiyebileyim. arttı, kutuya koyup buzdolabına kaldırdım. ertesi gün sabah 1-2 saatliğine dışarı çıktım ve aklımda dolaptaki yemek vardı. eve geldim, dolabı açtım yemek yok! kutusunun bulaşığı bile yıkanmıştı. sonra hüzünle odama döndüm.demek istediğim survivor ruhu şudur: karnınız tok. canınız tatlı/tuzlu hiçbir şey çekmiyor olabilir. ama birkaç saat sonra çekecek muhtemelen. bu yüzden tokluğunuza rağmen evdeki gözünüze kestirdiğiniz şeyi ya yemelisiniz ya da saklamalısınız. ben metropol bedevisi, sıfır noktasından durumu bildirdim. teşekkürler.