gençliğimizin onulmaz derdidir. herşey benim ayağıma gelsin aman ben kılımı kıpırdatmayayım anlayışının zamanla eklemleri küflendirmesidir. bencillik ile eş zamanlı ilerleyen bir marazdır. iki kişilik kocaman bir sıra ve fakat tek kişilik sandalyelerde otururken dahi ayağa kalkıp sandalyesini ileri çekmek yerine, oturduğu yerden bütün sırayı kendi önüne çekmek sureti ile herşeyi ayağına çağırmayı ne denli alışkanlık haline getirdiğini göstermektir. üstelik bütün sınıfın düzenini bozmak pahasına, rahatsız edici o sürtünme sesini çıkarıp dikkatleri dağıtmak pahasına...
(bkz:üşengençlik)
(bkz:üşengençlik)
