altı yıl önce iyice düşünülmesi gerektiğini savunduğum şimdi ise tam tersini savunacağım fiil. zaten her taraf insan. telefonun içi, iş-okul çevresi, caddeler-sokaklar, akrabalar... sürekli etkileşim halindeyiz insanlarla. herkesle iyi anlaşmayı hedefleyemeyiz. zaten herkesle arkadaş olabiliyorsak da kendimizi sorgulamamız gerekir. değil mi ki peygamberimiz kişi arkadaşının dini üzeredir diye buyurmuş. o hâlde çevremizi oluştururken ya çok dikkatli hareket edeceğiz -ki insanları zamanla tanıyabiliriz bunun için de zaten arkadaş olmak gerekir- ya da kolayca hayatımıza aldığımız kişileri kolayca da hayatımızdan çıkarabilecek tavrı sergileyeceğiz.
eğer o insan size maddi ya da manevi zarar veriyor ise, ne kadar seviyor olduğunuzun bir önemi kalmadan direkt olarak yapılabilmesi gereken eylem. az ve öz insan çok huzur.
matematikte ki gibi değildir insana artısı olur.
o kadar sınav ola ola sınav uzmanı olduk. bunun bir yararıda bu konu üzerinde oldu benim açımdan. yani insanları sınav ederek içeri almaya başladım ki çıkarmak zorunda kalmayayım. sınavı geçemeyeni almıyorum ve sınavı geçemediği halde girmek isteyene ise acımıyorum çünkü ondan başımın yanacağını kestiriyorum az çok. almayınca biraz kafama takılıyorlar. ama o kadar. tabi akrabayı biraz ayrı tutmak gerek. yoksa farkında olmadan siz, daha ağır sınavlara maruz kalabiliyorsunuz. birde hiç hesapta yokken nasibinize düşenler oluyor dış dünyadan, onları da usülünce idare etmek gerek. neyse, uzun lafın kısası çıkaracağınız kişiyi almayın, zorunluları da gittiği yere kadar idare edin.
hayatından çıkarmak değil, aklından çıkarmaktır asıl mesele. aklından çıkmazsa hayatindan çıkması bir anlam ifade etmez. eğer kafanda onu yok etmişsen sürekli görsen bile seni rahatsız etmez.
sen dur ben çıkarım derim galiba ben
duygusal insanlar için fazlasıyla zor bir durum yani kendi hayatımdan kendim çıksam daha kolay olur benim için
eğer size çok zarar vermiyorsa tasvip etmediğim davranıştır. o'nun size ihtiyacı var. onu da nerden çıkardın diye soruyorsanız? şunu fark ettim ki birilerini hayatlarından çıkarma ihtiyacı hisseden insanlar insani ilişkiler hakkında kafa yoran, insanları ve onların davranışlarını önemserler. i̇şte tam da bu yüzden o'nun sana ihtiyacı var. hayatında kalıp seni o'nu hayatından çıkarma düşüncesine kadar getiren o şahsa belki bir şeyler katarsın.
bazen bir insanı hayatınızdan çıkarmak o kişiden nefret ettiğinizi göstermez sadece kendinize saygı duyduğunuzu gösterir. (anonim)
niçin çıkardığın sorusuna net cevap veriyorsan çıkardığına üzülmezsin. üzüldüğün tek şey verdiğin emeklerin olur. üzülme,affet iyi gelir.
