amenerrasulü

bakara suresi'nin son iki ayeti.

meali:

peygamber, rabbinden ne indirildiyse ona iman etti, müminler de. hepsi, allah'a, meleklerine, kitaplarına ve: «peygamberleri arasında hiçbir ayırım yapmayız.» diye peygamberlerine inandılar ve: ''i̇şittik ve boyun eğdik, bağışlamanızı dileriz, ey rabbimiz! dönüş sanadır!'' dediler.
allah, kimseye gücünün ötesinde bir teklifte bulunmaz. herkesin kazandığı yararına, yüklendiği günahı zararınadır. ey rabbimiz, eğer unutarak veya yanılarak yaptıksa, bizi sorgulama! ey rabbimiz, bize, bizden öncekilere yüklediğin gibi, ağır yük yükleme! ey rabbimiz bize gücümüzün yetmediğini yükletme, günahlarımızı affet, bizleri bağışla ve bize acı! sensin mevlamız! bizi, seni tanımayanlara karşı yardımınla zafere eriştir, kahrolsun kafirler.

(bkz:allah kuluna kaldıramayacağı yükü yüklemez)

peygamberimize (sav) miraç hâdisesinde hediye edilen -öyle bilinen- bu iki ayetin önemi hakkında efendimiz şöyle buyurmuştur:

" kim bakara sûresi'nin son iki ayetini okursa o iki ayet ona yeterlidir. " [buhârî, meğazi: 27; müslim, salat-ül müsafirin: 17]

hz. ali (ra)'nin de şöyle dediği rivayet edilmektedir: " akıllı olan müslüman mutlaka bakara suresinin son iki ayetini okuyarak uyur. " (*)

bundan mütevellit, her yatsı namazından sonra amenerrasulü ' yü okuruz.

okunuşu bismillahirrahmânirrahîm. 285- amenerrasulü bima ünzile ileyhi mirrabbihi vel mü’minun, küllün amene billahi vemelaiketihi ve kütübihi ve rusülih, la nüferriku beyne ehadin min rusülih, ve kalu semi’na ve ata’na gufraneke rabbena ve ileykelmesir. 286- la yükellifullahü nefsenilla vüs’aha, leha ma kesebet ve aleyha mektesebet, rabbena latüahızna innesiyna ev ahta’na, rabbena vela tahmil aleyna ısran kema hameltehü alelleziyne min gablina, rabbena vela tühammilna, mala takatelena bih, va’fü anna, vağfirlena, verhamna, ente mevlana fensurna alel gavmil kafiriyn.

gözümün nuru, en zor anların halaskar ı muhteşemidir. içindeki ayat dünya ve mafiha değer. gözü gönlüne inmiş naçarın dinlerken yaşı dinmez. taze hayat üflemistir halıkımız celle şanuhu öldürdüğümüz ruhumuza.

kucuklugumun yatsi namazlarinin vazgecilmezi. okumak icin yaris yapardik, kim once davranirsa o okurdu. yarisa babam yasinda adam da katilirdi.