dedikodu

sözlükte ara ara karşılaştığım, mahallerinin karılarını hiç aratmayan fakat uslübu değişik olan bir hal var. bakınız şu adam bunu bu entry de! filancı şöyledir, hemen bir bakınızlar zinciri... (*)

(bkz:gıybet)

1) "(insanları) arkadan çekiştiren, yüze karşı (onlarla) alay eden her kişinin vay haline.'' diye başlar hümeze süresi.

dile kor düşüren sözün bile edebinden ağızdan çıkmak istemediği bir fitnedir.

vallahi gıybet müminin dinine,kangren olmuş yaranın bedene verdiği zarardan daha hızlı tesir edip zarar verir-hasan basri-

dedikodu (bkz:gıybet), bir kişinin arkasından onun hoşlanmayacağı şekilde bahsetmektir. konusunun sınırı yoktur. bahsedilen kişinin evi, arabası, mal varlığı, kaşı, gözü, yürüyüşü........

kur'an ve sünnet, gıybeti yasaklamıştır: "bir kısmınız diğerlerinizin gıybetini yapmasın. sizden biriniz ölmüş kardeşinin etini yemek ister mi? bundan tiksindiniz değil mi?" (el-hucurat, 49/12)

gıybet yapılan ortamda bulunmakla, suskun kalınsa bile, gıybete katılmak aynı şeydir. gıybet yapılan yerdende de yapan insanlardan da uzak durmakta fayda var.

eksi edit : gıybetçiler rahatsız oldular ki eksilediler.

"olanı konuşmaya dedikodu derler, olmayanı konuşmaya iftira derler." (e. cebecioğlu)

(bkz:iş dünyası)

1711 yılında kasımpaşa'da i̇biş adlı birinin kahvehanesinin yıkılmasına ve ibiş efendinin bozcaada'ya sürülmesine sebebiyet veren bir fitnedir.

aslında iyi insandır da diye başlanıp dilini tutamayanın uğradığı hâzin akıbet. yapanın ısrarla inkar ettiği ve yaptığı şeye çeşitli kılıflar giydirmekte usta bir terziye dönüştüğü durumdur.(bkz:ama ben doğruyu söylüyorum)(bkz:yüzüne de söylerim)