kalben inanmadığı halde inanmış gibi yapan ikiyüzlü kişilere verilen isim.
münafık: nifak sokandır. pek çok zaman münafıklık teşhisi koymak istesem de birisine, korkarım ona öyle demekten.
(bkz:ibni selül)
güce tapar. bu yüzden müslümanlar güçlenince ortaya çıkar.
misal; mekke döneminde münafık yoktur. münafıklar, medine'de islam devleti kurulduktan sonra türediler.
(bkz:müslümanlar güçlenince münafıkların çoğalması)
misal; mekke döneminde münafık yoktur. münafıklar, medine'de islam devleti kurulduktan sonra türediler.
(bkz:müslümanlar güçlenince münafıkların çoğalması)
pirinçteki beyaz taşlar.
gaflet içinde olan,dine kalben bağlı olmayıp insanları yanıltmak için aracı yapandır ki en büyük azap münafıklaradır buyurulmuştur.
namazı açıkça terk edince kendini su yüzüne atan insan.
araplar toprak altındaki oyuklara, tünellere, gizli geçitlere nefak derler.
nifak kelimesinin kök anlamı (kelime anlamı) da nefak ile benzerdir. (aynı kökten)
yerin altı oyularak yapılmış tüneller sebebiyle küçük depremlerde dahi büyük hasarlar meydana gelir.
münafık da sözleri ve çalışmaları ile toplumun altını oyar, temeli bozar. fitne oluşturur ve sistemi çökertir.
nifak kelimesinin kök anlamı (kelime anlamı) da nefak ile benzerdir. (aynı kökten)
yerin altı oyularak yapılmış tüneller sebebiyle küçük depremlerde dahi büyük hasarlar meydana gelir.
münafık da sözleri ve çalışmaları ile toplumun altını oyar, temeli bozar. fitne oluşturur ve sistemi çökertir.