ilaç gibidir. kirlenmiş bir toplumla iç içe olmaktansa yalnız olmak evladır. ayrıca yalnızlığın faydaları da çoktur. kişinin kendini tanıması yalnızlıkla olacak bir şeydir. zira modern insan kalabalıklar içindeyken birçok maske takar. bu maskeler sebebiyle kendisini hem tanıtmaz, hem de kendini tanıyamaz. bir insanın bir başka insana kendini hakkıyla tanıtması için öncelikle kendini tanıması gerekir.
tefekkür pencereleri yalnızken açılır. zihin şöyle derinlere doğru dalar gider. tasavvufi terbiyede de önemli bir konudur. kimileri kalabalıklar içinde yalnızken, kimisi uzleti tercih eder. buradan da iki tür yalnızlık olduğu ortaya çıkar. zamansal yalnızlık, mekansal yalnızlık. her iki yalnızlığı bir arada yaşamak delilik alametidir. burası da ince bir noktadır.
genellikle fakirlerin içinde olduğu durum.
yalnızlık başlığına girince entryler cok olur diye mülazahada bulundum hakikaten de öyleymiş.çok güzel tanımlar yapılmış..
asıl yalnızlığı farz ve sünnetten uzak görenler olmuş.. allah bol bol dert versin diyim ne diyim artık.
(bkz:sözlüğün foruma dönüşmesi)
asıl yalnızlığı farz ve sünnetten uzak görenler olmuş.. allah bol bol dert versin diyim ne diyim artık.
(bkz:sözlüğün foruma dönüşmesi)
iyidir iyi..
paylaşılmayan bir şeydir, paylaşırsan yalnızlık olmaz.
karanlık gök yüzünde milyonlarca bulunan fakat birbirinin omzuna yaslanamayan yıldız olmaktır yalnızlık. (*)
yalnız kalmak istemiyorsan geçinmeyi öğreneceksin insanlarla, başka yolu yok.
bir abdurrahim karakoç şiiri.
--- iktibas ---
buğulu penceremde bir ben birde yalnızlık
hava soğuk,yağmurlu ve karanlık
sakin sessiz ve bomboş ortalık
buğulu penceremde bir ben bir de yalnızlık
sokak lambaları birer birer yanarken
i̇nsanlar yavaşça sokakları terkederken
bu akşam hüzün yine benimleyken
buğulu penceremde bir yalnızlık birde ben
dolunay çıkınca ortaya kalmadı karanlık
deniz olabildiğince durgun ve bulanık
hikayeme henüz bulamazken bir başlık
buğulu penceremde bir ben birde yalnızlık
herkesin hikayesi gibi zannederken
farklı yaşadığımı henüz bilmezken
yalnızlığımın farkında değilken
buğulu penceremde bir yalnızlık birde ben
kafam düğümlü ipler gibi karmakarışık
neden acaba bu anlaşılmazlık
buğulu penceremde ben yokum artık
hikayemin adı yalnızlık
--- iktibas ---
--- iktibas ---
buğulu penceremde bir ben birde yalnızlık
hava soğuk,yağmurlu ve karanlık
sakin sessiz ve bomboş ortalık
buğulu penceremde bir ben bir de yalnızlık
sokak lambaları birer birer yanarken
i̇nsanlar yavaşça sokakları terkederken
bu akşam hüzün yine benimleyken
buğulu penceremde bir yalnızlık birde ben
dolunay çıkınca ortaya kalmadı karanlık
deniz olabildiğince durgun ve bulanık
hikayeme henüz bulamazken bir başlık
buğulu penceremde bir ben birde yalnızlık
herkesin hikayesi gibi zannederken
farklı yaşadığımı henüz bilmezken
yalnızlığımın farkında değilken
buğulu penceremde bir yalnızlık birde ben
kafam düğümlü ipler gibi karmakarışık
neden acaba bu anlaşılmazlık
buğulu penceremde ben yokum artık
hikayemin adı yalnızlık
--- iktibas ---
