şeytanın dostluğunun neticesidir.rabbi dururken şeytanı dost edinene şeytan doğru yolda olduğunu düşündürür ki farketmesin yanlışta olduğunu da adem gibi tevbe edip affolunmasın kendi gibi helak olsun.ve böylece şeytanda ademden üstün olduğunu rabbine kanıtlasın.şeytan kendi için bu kadar çabalarken kendimiz için çalışmak yerine şeytana deliller vermemiz cehaletimizin ve iman zaafiyetimizin açık göstergesi.rabbimiz şeytandan uzak olan ve ipine sımsıkı sarılanlardan eylesin.
