bir kısmı için şunlar söylenebilir: gençliklerinde camiye gelmedikleri vakitlerin(yılların) yerine geçer ümidiyle cami avlusunda bekliyorlar.
sabah ve yatsı namazı arası camiden ayrılamayan amcalardır. namazı olmayanlar kahveye gider onlar da cami avlusunda oturup muhabbet ediyorlar işte ne yapsınlar. yanlarında oturup sohbetleri dinlenenesi, öğütleri baş tacı edilesi amcalardır.
kahve ve çay ocaklarında malayâni konuşacaklarına, camii avlusunda namaz vakti bekleyen nur yüzlü amcalarımızdır.
