anlaşılamadığın her an.
zor anlardır.insan arabesk modundan çıkıp biraz tefekküre yönelirse çok derin manalar çıkaracağı kesin.her zaman yanınızda olan insanlar şu anda etrafınızda değiller veya kalabalıklar içinde yalnızsınız.ama her zaman yanımızda allah var.bazen gafletle dünyaya dalıp bunun farkına varamayabiliyoruz.yalnız kaldığımız anlar belki de bir şefkat tokadıdır.allah'a yaklaşmaya çalışmalı insan.ha bu kolay bi işmi elbette değil.ama hiç olmazsa o menzilde olmalıyız.
herkesin derdi ile ilgilenirken yalnız değilsin gibi hissettikten sonra, senin derdin olduğunla sadece kendinle paylaşmak zorunda olduğunu anladığın zaman.
yalnız kaldığın zaman.
öyle olduğunu sandığın zaman parçası.
örn: cadde/ salon/ oda dolusu insanın içindeki şehrin hiçbir sokağına âşinâ olmadığını düşündüğün.
örn: cadde/ salon/ oda dolusu insanın içindeki şehrin hiçbir sokağına âşinâ olmadığını düşündüğün.
gözün uzaklara, çok uzaklara dalıp gittiği vakit yanında dertleşecek kimsenin olmadığı an.
öğrenci evinde herkesin gittiği ve senin hala o evde kaldığın andır.
yurt ortamında hasta olduğunuz vakit şiddetli bir şekilde hissetiğiniz duygu..(*)
(bkz:kalabalık yalnızlık)
anlatıp anlatıp anlaşılmadığını anladığın andır.
