dertli itiraf – dertli sözlük

dertli itiraf

kalbim sızlıyor,
i̇fadesini bulmak isteyen kelimeleri taşımanın yorgunluğundan.
göğsüm ağrıyor,
anlaşılamamanın yarattığı yalnızlığın çaresizliğinden.
oysa gökyüzünden bile yüceydi hayallerim...
şimdiyse sadece hayatta kalmaya çalışıyorum,

yitirdiğim tüm o kelimeler yağmur olup yağsa üzerime...
alfabeyi baştan sona okuyamıyorum. hangi harfin önce geldiği lazım olursa internetten bakmak zorunda kalıyorum. çarpım tablosunun tamamını da üniversite 3. sınıfta öğrenmiştim. öncesinde hep referans çarpanlarla ekleme-çıkarma yaparak istediğim değerleri buluyordum.

(bkz:zeka ölçekleri)
sen her şeyi nefsini ilahlaştırmak için yapmışsın dedi. onca gayret sırf adımın daha fazla anılmasını istemek içinmiş. haksızsın diyemedim, iddiasını destekleyen o kadar çok argüman vardı ki... kendimi savunmaya çalıştıkça hem onun hem de kendimin gözünde daha da küçüldüm.
şeytanın sağdan yaklaşması olayıymış. herkese karşı yek olma hırsı, hiç kimse olmasa dahi tüm sorunları tek başına çözebileceğine dair inancım hep bundan kaynaklıymış. üzücü. niçin yaşadığını tekrar tekrar sorgulatıyor. bir kör olsan 26 seneni böyle yaşasan 27 de tanrı gözünü açsa neredeyim ve kim bu şahsiyetler deyip bocalamaz mısın? sanırım inmek istiyorum, durdurun dünyayı.
bazen değerlerimi savunacagim diye milletin gıybetini ediyorum. mesela bir sanatçı çok açık giyinmiş sözlükte gidip terbiyesizlik yaziyom. biri gay klibi çekmiş ahlaksızlık falan yazıyorum o şeyler topluma mal olduğu için eleştirmem normal mi? yoksa günaha mı giriyorum bilmiyorum. mesela biri oy toplamak için kur'an okuyorsa gidip eleştiriyorum medem gerçek müslümansın neden cydd adlı kuruma bağış istedin gibi. ben bu adamın günahını mi alıyorum yoksa sorguluyor muyum bilmiyorum.

sözlük, ben uçlarda birde sofistike (karmaşık anlamında) bir hanımmışım. öyle diyorlar

n'apılır ki bu insanları memnun etmek için? kendimi mi kısıtlayayım? fikirlerimi söylemeyeyim mi?

zaten öyle olur. böyle kendini ifade eden, saçma sapan günlük muhabbetlere takılmayan ciddi duruşlu hanım kişilere kibarca ''sofistike'' denir öbür tarafta sevimli sevimli (itici öğk) duran ortamcı kızlara bayılınır.

müstehak!

aylar önce veda etmeden gittiğim biriyle şimdi helalleştik. i̇çim rahat fakat hep bir burukluk hissi. hiç gitmeyecekmiş gibi.. yüreğimdekiler korkak.. söz olup da taşamadılar..
5 ay önce buraya iki tekerlekli bisiklet sürmeyi bilmiyorum yazıp itirafta bulunmuşum. 3 hafta önce bir arkadaşımın yardımıyla öğrendim. ama bu ciddiye alınması, iyi öğreten biriyle öğrenilmesi gereken bir işmiş. yoksa benim gibi yokuş aşağı hızla giderken ön frene basıp yüz üstü yere yapışabilirsiniz. ön ve arka fren diye ayrıldığını bile düştükten saatler sonra öğrendim. acilden yurda dönünce şükür namazı kıldım hala burnum ve alnım ağrıyo. bir daha bırakın bisiklete binmeyi arabayı bile yokuş aşağı yolda süremem resmen travmam oldu.

dertli sözlük’ten bu yıl ve bir kaç ay önce haberdar oldum. büyük heyecan duydum. ama çok sessiz. sanki partiye/pikniğe geç gelmiş kişi gibiyim, muhabbetler bitmiş, yenilmiş içilmiş, herkes gidiyor/gitmiş… yine de gündem harlandikca bi damlıyorum buraya, darlandikca cinaraltına koşmak gibi. kimseyle konuşmasan da etrafındaki canlılık belirtilerine gönlü bular, bulutlara salarsın ya, o hesap.