bi̇r yol;dünyada ki herkes bir dem kurtuluş ararda bir kez hakkıyla secdeye varır mı namazda?i̇nsan bir dert geldi mi derman bekler durur dabilmez mi? her derde deva; bir secde, bir duayalanlara kanardım, dalardım içlerinevururdum gönlüme gem inmezdim derinlerebir vakit unuttum herşeyi, şaştım kendimekapımı çaldı tövbe, dedi ki “birde secde”yola çıkılmıştı artık dönülmezdi geriyürüdüm, hafifledi kalp, attı kötüleriçekildi aradan dünyanın yalan perdesisecdede yaşadım anlatılmaz gerçeğibağrım yandı bittim de kalmadı dünya derdimsemli hançerleride hissetmez oldu tenimen güzele,en yakına en yakındı zihnimevet, geç oldu ama anladım “allah kerim”yetmez secdeyi anlatmaya diller, kalemlerser bekler secdeyi ama nefs onu engellergörmez de insanın her yanını kaplar kederi̇stersen gerçek bir zafer, işte kutlu sefervirane der bana aynı handaki yolcularkimi görür kimi görmez bunda da hayır varherşeyiyle dünyayı da önüme yaysalarhayır! yine namaz, yine secde ve yine yar
