dertli sözlük yazarlarının şiirleri – dertli sözlük
mısır tarlalarını düşünüyorum,
önümde yeşilden ve sarıdan tonlarını almış ekinler
üstümde ise masmavi gökyüzü,
nasıl da sonsuzluğu anımsatıyor
uyandırıyor içimdeki şair ruhlu çocuğu, onu susturmak istiyorum.
konuşmamalı o,
çünkü konuştuğunda bedenim sarsılacak
gözlerim nemlenip zihnim dolu dizgin hayallere dalacak
koşturacak ruhum ucu bucağı olmayan yemyeşil bahçelerde
o bahçeler ki yeşilin, sarının, beyazın cümbüş renklerini barındırmış
semanın maviliğine, kızıllığına ve turuncu akislerine göz kırpmış
yalvarırcasına bastırmak isterken heyecan ve coşkusunu hayalin
koşturuyorum atımı uçsuz, bucaksız, mekânsız diyarlara
fakat susma vakti gediğinde çocuğun,
demir ve betonun soğukluğu daha bir sert çarpacak yüzüme
dört duvarla çevrili hayatımın baharı
güz geldiğinde ilkbaharda açan çiçekleri görebilecek miyim?
şu anlamsız soluklarım kime ve hangi davaya adanmış,
i̇çimdeki sayhalarım siyah renge boyanmış,
gözlerim menfaatperest şikayetleri okumaktan usanmış,
güz geldiğinde ilkbaharda açan çiçekleri görebilecek miyim?