kaari deyince aklıma direk safahatın girişindeki şu abide cümleler gelir. bir duygu gelir, keşke hiç gitmese derim.
bana sor sevgili kaari, sana ben söyleyeyim,
ne hüviyette şu karşında duran eşarım
bir yığın söz ki,samimiyeti ancak hüneri;
ne tasannu bilirim,çünkü ne sanatkârım
şiir için gözyaşıderler;onu bilmem, yalnız
aczimin giryesidir bence bütün âsarım
ağlarım ağlatamam hissederim söyleyemem
dili yok kalbimin ondan ne kadar bizârım
oku ,şayed sana hisli bir yürek lâzımsa;
oku ,zira onu yazdım ,iki söz yazdımsa
bana sor sevgili kaari, sana ben söyleyeyim,
ne hüviyette şu karşında duran eşarım
bir yığın söz ki,samimiyeti ancak hüneri;
ne tasannu bilirim,çünkü ne sanatkârım
şiir için gözyaşıderler;onu bilmem, yalnız
aczimin giryesidir bence bütün âsarım
ağlarım ağlatamam hissederim söyleyemem
dili yok kalbimin ondan ne kadar bizârım
oku ,şayed sana hisli bir yürek lâzımsa;
oku ,zira onu yazdım ,iki söz yazdımsa