çocukken dergi okumak – dertli sözlük
(bkz:bizim bahçe)(bkz:altın çocuk)ilkokuldayken okur okur, bende dergi çıkaracağım deyip heveslenirdim. okuduğum dergilerden beğendiğim resimleri keser, a4 e yapıştırır; yanlarına yazılar, bilmeceler eklerdim. sayfaların bir kısmı da internetten bulup paint'e yapıştırıp düzenlediğim resimlerden ve yazılardan oluşurdu. :) birkaç tane de yine paint'te kendi çizmiş olduğum resimlerden ekler sonra bunları yazıcıdan çıkartıp sayfaları birleştirirdim. okula gidince de arkadaşlarıma okuturdum. değişik geliyordu onlara bu iş ama merak edip okurlardı. sonra ortaokula geçtik. (*) içimde hala dergicilik hevesi var. altı kişilik bir ekip kurmuştum. dönem sonuna yaklaşıp son sınavları da hallettikten sonra hocalar pek ders işlemez, bizi rahat bırakırlardı. bizde fırsattan istifade boş derslerde sıraları birleştirir dergi hazırlardık. bu sefer hazırladığımız dergiler daha hacimli olurdu. birkaç sayı çıkarmıştık. sonra içimizdeki bazı ticari kafalılar ''bunları satsak ya!'' deyince müşteri aramaya başlamıştık. sattık da. nasıl oldu bilmiyorum ama hepsini sattık. toplamda yirmi lira gibi bir para kazanmıştık. sonra o parayla öğle arasında abur cuburlar alıp hep birlikte yemiştik. işte böyle :) çocukken dergi okumak güzeldir. yazmaya, dergi çıkartmaya teşvik edebilir. sonra lisede böyle aksiyonlara girişmedik. dergilere yazı gönderdik. peki girişse miydik? kesinlikle evet diyorum.