bizim çocukluğumuz için daha mümkündü galiba. türkiye çocuk dergisi olurdu evde, inanılmaz keyifle okurdum baştan sona. şimdiki gibi cazibesiyle çocukları büyüleyen ekranlar olmadığı için dergi gibi bir şey hem farklı hem eğlenceliydi, odaklanması da kolaydı.
aslında mesela oğlum da ekran karşısında geçirdiği zaman çok çok kısıtlıyken oturup saatlerce dergi, çalışma kitapları gibi şeylerle vakit geçirebiliyordu. ama artık çok daha kısa sürede sıkılıyor dergiden. her ayın başında ben ondan daha çok heyecanlanıyorum dergisi geleceği için.
şimdi pandemi döneminde iyice küçük zombilere dönüşüyorlar. çocuk dergilerinin hem okuma alışkanlığına katkısı var hem de çocuğun aktif katılımını gerektiren içerikleriyle hala dikkat çekici olabilirler. zombi olmak daha kolay tabi(çocuk için de ebeveyn için de), ama elinden aldığınız ekranın yerine koyacak bir şey sunmak gerekiyor. o yüzden yine de hala bu konuda değerlendirilebilir nitelikte çocuk dergileri.
aslında mesela oğlum da ekran karşısında geçirdiği zaman çok çok kısıtlıyken oturup saatlerce dergi, çalışma kitapları gibi şeylerle vakit geçirebiliyordu. ama artık çok daha kısa sürede sıkılıyor dergiden. her ayın başında ben ondan daha çok heyecanlanıyorum dergisi geleceği için.
şimdi pandemi döneminde iyice küçük zombilere dönüşüyorlar. çocuk dergilerinin hem okuma alışkanlığına katkısı var hem de çocuğun aktif katılımını gerektiren içerikleriyle hala dikkat çekici olabilirler. zombi olmak daha kolay tabi(çocuk için de ebeveyn için de), ama elinden aldığınız ekranın yerine koyacak bir şey sunmak gerekiyor. o yüzden yine de hala bu konuda değerlendirilebilir nitelikte çocuk dergileri.
