200 sene önce yaşanan buhrana bir çözüm, ufuk açıcı bir anahtar. lakin iş işten geçmiş teknikte yetişememişiz. lakin kültürünü de alamamışız. ne sanatta, ne edebiyatta, ne mimaride yakalayabilmişiz, bir kaç müşahhas örnek dışında denk sayılabilecek eserler meydana getirebilmişiz. adamların iyiliğe medar olabilecek, güzel ahlak örnekleri bulunan seciyelerini hiç görememişiz, yürümeyi yeni öğrenen bebek gibi nerde parlak bir şey var cici cici deyip ona koşmuşuz sadece. zararını yararını sorgulayabilmek gibi çok sonralara nasip olmuş, toplumsal bir tecrübe edinememişiz. zaten geleneği hiçe saymak, tecrübesizlik demek, bebeklik demek anlamına gelir.
tatlı görünen, cici görünen, üstü parlayan sefahate dair ne varsa ona koşmuşuz. tabi bu büyük ölçüde okuyan kesimin çoğunluk kısmının hikayesi..
zamanında durumun vehametini çok farkedenler olmuş. toplumun herhangi bir kimlikten yoksun, kutsalı bulunmayan bir şey'e dönüşüyor olması gerçeği karşısında nurullah ataç gibiler mesela batıyı her şeyi ile kabul etmemiz gerektiğini söylemiş. mitolojiyi benimsetmek istemiş, tâ odan başlamış işe, akıllı adam... nevyunanilik demişler edebiyat tarihçileri bu akıma. böyle şeyler de yaşamışız onu demek istiyorum.
tatlı görünen, cici görünen, üstü parlayan sefahate dair ne varsa ona koşmuşuz. tabi bu büyük ölçüde okuyan kesimin çoğunluk kısmının hikayesi..
zamanında durumun vehametini çok farkedenler olmuş. toplumun herhangi bir kimlikten yoksun, kutsalı bulunmayan bir şey'e dönüşüyor olması gerçeği karşısında nurullah ataç gibiler mesela batıyı her şeyi ile kabul etmemiz gerektiğini söylemiş. mitolojiyi benimsetmek istemiş, tâ odan başlamış işe, akıllı adam... nevyunanilik demişler edebiyat tarihçileri bu akıma. böyle şeyler de yaşamışız onu demek istiyorum.
